Psikolojik sağlamlık, kişinin olumsuz olaylara maruz kaldığında(afetler, salgın hastalıklar, terör olayları, ebeveyn kaybetme, ilişkilerde yaşadığı çatışmalar gibi) bunlarla baş edebilme ve mevcut duruma uyum sağlayabilme becerisidir. Bu durum çocuklukta ve yetişkinlikte olmak üzere iki şekilde sağlanır. Çocuğun 0-6 yaş döneminde anne babasından yeterli ilgiyi görememiş olması, öz bakımlarının ihmal edilmiş olması, ebeveynlerin tutarlı olmaması, çocuğa fikirlerinin sorulmaması, anne babanın sürekli çatışma halinde olması, fazla koruyucu ebeveyn tutumları psikolojik sağlamlığı zayıflatan durumlardır. Bunların dışında anne babanın psikolojik sağlamlığının zayıf veya yüksek olması, çocuğun öğretmenlerinin davranış şekilleri ve arkadaş ortamı da etkilidir. Çocuklukta bunu başaramamış bireyler yetişkinlikte problemlerle sağlıklı bir şekilde baş etmeyi kitap okuyarak, eğitici filmler, videolar izleyerek, kısacası kendini bir şekilde geliştirerek öğrenebilirler veya danışmanlık yardımıyla bunu çözebilir.
Psikolojik Sağlamlığı Zayıf Bireyler
Psikolojik sağlamlığı zayıf bireyler olumsuz durumlarla karşılaştıklarında karşı tarafı suçlamaya meyillidir ve etrafındakileri değiştirmeye çalışırlar. “Beni bu hale sen getirdin, sizin yüzünüzden bu haldeyim” şeklinde kendini olaylardan soyutlayarak karşı tarafa yüklenirler.
Psikolojik Sağlamlığı Yüksek Bireyler
Psikolojik sağlamlığı yüksek olan bireyler hem başkalarına kendini iyi hissettirir hem de başka insanlardan yardım istemekten çekinmezler. Psikolojik sağlamlığı yüksek bireyler yetiştirmek anne babanın psikolojik sağlamlığının yüksek olmasıyla, çocuklarına rehberlik edebilmeleriyle ve bunu yaparken de fazla kontrolcü olmamalarıyla mümkündür.
